:::::คำแนะนำสำหรับการเตรียมตัวก่อนการแสดง
(ถอดความ/เรียบเรียงจาก บทความ On Competition โดย Denis Azabagic)::::
+เรื่องสีสัน/โทนเสียง
“ผมจะใส่ใจกับเสียงโทนของผมเป็นหลัก โดยส่วนตัวผมคิดว่า ผมจะพยายามสร้างให้เสียงที่ดูอุ่น ไพเราะเป็นพื้นฐาน ถ้าเรามีพื้นฐานของเสียงกีตาร์ที่ดีแล้ว เราจะสามารถพัฒนาไปสู่เสียงที่หลากหลายมากยิ่งขึ้นได้ ไม่ว่าจะเป็นโทนเสียงหม่น (Dark) หรือหวาน (Soft) ไปจนเสียงที่สว่าง (Light) หรือแข็งแรง (Strong) เสียงเล็บจากการเล่นบน Sound Hole ไปจนการเล่นบริเวณ Bridge ที่ทำให้เกิดเสียง Ponticello (แหลม – สดใส – สว่าง)
“ผมเห็นผู้เล่นหลายคนไม่ได้ใส่ใจกับเสียงกีตาร์มากพอ เมื่อเล่นออกมา ผมได้ยินเสียงที่แข็งเกินไป ผมจึงไปถามคนฟังเหล่านั้น ผู้ซึ่งชอบฟังการแสดงกีตาร์ว่าอะไรในกีตาร์ที่พวกเขาชอบมากกว่าเครื่องดนตรีอื่นๆ พวกเขาก็ตอบว่า เสียงกีตาร์นั่นแหละที่เป็นเสน่ห์ ส่วนตัวผมคิดว่ากีตาร์สามารถสร้างเสียงที่สวยงามและหวานไม่เหมือนใครในเครื่องดนตรีอื่นๆ ผมไม่ได้บอกว่าเครื่องดนตรีอื่นให้เสียงที่เพราะไม่ได้ ผมเพียงจะบอกว่าเสียงของกีตาร์มีโทนเสียงที่แตกต่างกันที่ไพเราะมากหากรู้จักมัน
“หลายคนคงเคยได้ยินสามนักร้อง Tenor ผู้ยิ่งใหญ่ “Three Tenors” ซึ่งประกอบไปด้วย Pavarotti, Domingo และ Carreras ทุกครั้งที่ผมได้ยินเสียงของ Pavarotti ผมถึงกับนิ่งอึ้งแทบจะในทันที ด้วยความไพเราะของเสียงที่ถึงแม้จะดูธรรมดาของเขา แต่มันคงจะตลกมากถ้าเขาใช้น้ำเสียงเดียวกันในการร้องเพลง pop ทั่วไป นั่นหมายความว่า ถ้าร้องเพลง Pop ก็อาจจะต้องการเสียงอีกอย่างหนึ่งเช่นกัน
“ยกตัวอย่างนักกีตาร์ Flamenco อาจจะทำให้นักกีตาร์อย่างเราเข้าใจได้ง่ายมากขึ้น เวลาที่พวกเรานักกีตาร์คลาสสิค เล่นเพลง Flamenco ทั่วๆไปด้วยแบบแผนของพวก Flamenco อาจจะทำให้ไม่ได้กลิ่นอายของ Flamenco มากนัก อาจเพราะบทเพลง Flamenco จำเป็นต้องใช้ลักษณะพิเศษของเสียงในการเล่นมากกว่าปกติทั่วไป เหมือนกับให้นักกีตาร์ Flamenco มาเล่นกีตาร์คลาสสิคก็จำเป็นต้องเล่นด้วยสำเนียงอีกแบบหนึ่งนั่นเอง”
**Denis Azabagic เป็นนักกีตาร์ในแถวหน้าของโลก เกิดที่เมือง Tuzla ประเทศ Bosnia/Herzegovina เขาชนะรางวัลการแข่งขันที่สำคัญหลายรายการรวมถึง Guitar Foundation of America ในปี 1998 และ Tarrega Competition ในปี 1995 ปัจจุบันเขาสอนอยู่ที่ Roosevelt University ใน Chicago**
